MUSCĂ-ALBÁSTRĂ s. v. viermănar.
MOLOTRU ALBÁSTRU s. v. sulfină albastră.
CORB-ALBÁSTRU s. v. dumbrăveancă.
ALGE ALBÁSTRE s. pl. (BOT.) cianoficee (pl.).
ALBĂSTRÍ vb. 1. a (se) înălbăstri, (Transilv.) a (se) mierii. (~ un obiect cu vopsea.) 2. v. învineţi. 3. (reg.) a scrobi, a sini, a vineţi, (Transilv.) a mierii, (Mold. şi Bucov.) a sinili. (~ rufele.)
ALBÁSTRU adj., s. 1. adj. (Olt.) turchez. (Culoarea ~.) 2. adj. v. senin. 3. s. v. seninătate.