Statornic ≠ mobil, nestatornic, trecător
STATÓRNIC adj. 1. v. stabil. 2. fixat, sedentar, stabil, (înv.) aşezător, stătător. (Populaţii ~.) 3. stabil, (pop.) vătraş. (Ţigani ~.) 4. v. consecvent. 5. durabil. 6. v. fidel. 7. v. stăruitor. 8. v. susţinut. 9. v. hotărât. 10. v. neclintit.